Statystyki

  • Odwiedziło nas: 486586
  • Do końca roku: 277 dni
  • Do wakacji: 84 dni

Metody pracy

W  przedszkolu wykorzystujemy innowacyjne metody pracy z dziećmi.

 

1. Kinezjologia Edukacyjna Paula Denisona .

Z greckiego "kinesis" oznacza ruch, "logos" - nauka, a więc jest to nauka o ruchu, o tym jak rozwija się dziecko a także dorosła osoba, gdy wykorzystuje ruch. Kinezjologia edukacyjna zajmuje się ruchami bardzo specyficznymi, takimi, których wykonanie aktywizuje i stymuluje odpowiednie obszary mózgu, powodujące zwiększanie ilości połączeń nerwowych między prawą i lewą półkulą, dzięki czemu poprawia się jakość pracy mózgu jako całości.
Kinezjologia Edukacyjna, oparta na badaniach klinicznych prowadzonych przez dr Paula Dennisona i jego żonę Gail Dennison oraz ich współpracowników jest metodą wspierającą proces uczenia się. To praktyczny program, przybliżający naturalny i psychofizyczny rozwój dziecka. Wyjaśniając zasadę działania Kinezjologii Edukacyjnej, Dennison opisuje funkcjonowanie mózgu w trzech wymiarach: lateralności, ześrodkowania, koncentracji. Ćwiczenuia są efektywne dla każdego: dla dzieci i dla dorosłych. Integrując mózg poprawiają efektywne uczenie się i wyniki we wszystkich poznawczych przedsięwzięciach. Wpływaą na poprawę komunikacji, usprawniają pamięć, koncentrację a przede wszystkim obniżają poziom stresu i w ten sposób mają związek z ogólnym stanem zdrowia.

2. Zbawy chustą animacyjną KLANZA

Zabawy chustą poza tym, że są atrakcyjne dla dzieci to ćwiczą różne umiejętności; łącząc wrażenia wzrokowe, dotykowe i ruch, wprowadzają radosny nastrój i odprężenie. Chustą można bawić się i w sali, i w plenerze.

Zabawy z chustą: 

  • -ułatwiają wzajemne poznanie i integrację grupy, 

  • -umożliwiają zapamiętanie imion i wymianę podstawowych informacji o sobie, 

  • -ćwiczą współdziałanie, 

  • -integrują grupę poprzez dążenie do osiągnięcia wspólnego celu, 

  • -zachęcają do nawiązywania kontaktów i współpracy, 

  • -ćwiczą refleks i spostrzegawczość, 

  • -wymagają skupienia uwagi, 

  • -ćwiczą szybkie reakcje na określony sygnał lub znak, 

  • -ćwiczą zwinność i zręczność, 

  • -rozwijają pewność siebie i wiaręa we własne siły, odwagę, 

  • -pozwalają doświadczyć bycia w grupie,

  • -wprowadzające odprężenie i relaks, 

  • -wywołują dobry nastrój i psychiczne odprężenie, 

  • -ćwiczące sprawność manualną, 

  • -rozwijają precyzję ruchów i małą motorykę,

  • -ćwiczące umiejętności rozpoznawania kolorów, 

  • -wpływają na ogólną motorykę organizmu,

  • -ćwiczą szybkość i wytrzymałość, 

  • -zabawy oparte na zgadywaniu: ćwiczą percepcję wzrokową, pamięć i spostrzegawczość,

3. "Nazywanie świata" metoda globalnego nauczania czytania wg  I.Majchrzak

Wg. koncepcji I. Majchrzak rozumienie słowa powinno wyprzedzać umiejętność jego odczytania, „bo to nie litery się czyta, tylko sens”. O nabyciu umiejętności czytania decydują umysł i wzrok. Dziecko od samego początku wchodzi w świat pisma jako w świat znaczeń, a nie poszczególnych liter. Nauka czytania wg koncepcji I. Majchrzak rozpoczyna się od globalnego czytania własnego imienia. Każde dziecko otrzymuje swoje własne słowo, charakterystyczną kombinację liter, która oznacza osobę o szczególnym imieniu. Tak więc, już od początku dziecko wchodzi w świat pisma, jako w świat znaczeń a nie izolowanych liter.

Metoda ta podzielona jest na kilka, następujących po sobie etapów:

 - inicjacja, ściana pełna liter, nazywanie świata, pierwsze lektury.

4. "Przyjaciele Zippiego "  promocja zdrowia psychicznego dzieci.

Program „Przyjaciele Zippiego” to międzynarodowy program promocji zdrowia psychicznego dla dzieci w wieku 5-8 lat, który kształtuje i rozwija umiejętności psychospołeczne u małych dzieci. Uczy różnych sposobów radzenia sobie z trudnościami i wykorzystywania nabytych umiejętności w codziennym życiu oraz doskonali relacje dzieci z innymi ludźmi. Nie koncentruje się on na dzieciach z konkretnymi problemami czy trudnościami, ale promuje zdrowie emocjonalne wszystkich małych dzieci.

 Program został zbudowany na założeniu, że małe dzieci można nauczyć radzenia sobie z problemami i trudnościami, dzięki czemu będą lepiej funkcjonować w młodości i w życiu dorosłym, korzystając z tych umiejętności.

 Wiek 5-7 lat, to okres rozwojowy, któremu towarzyszy wiele zmian, ogromne tempo uczenia się i nabywania nowych kompetencji. Jest to również etap przekraczania progu szkolnego. Program „Przyjaciele Zippiego” uczy dzieci, jak radzić sobie ze zmianami i wyzwaniami, jak rozwiązywać konflikty i dobrze funkcjonować w grupie. Jest to jedyny program, w którym z małymi dziećmi rozmawia się na temat śmierci i uczuć, jakie towarzyszą nam w sytuacji utraty kogoś bliskiego.

Realizując zajęcia, nie mówimy dzieciom, co mają robić, ani: "To rozwiązanie jest dobre a tamto złe". Natomiast zachęcamy dzieci do analizowania sytuacji życiowych i zastanawiania się nad możliwościami postępowania w tych sytuacjach.

5.  Metoda ruchu rozwijającego W.Sherborne.

Podstawowymi założeniami metody Ruchu Rozwijającego  Weroniki Sherborne jest rozwój dziecka poprzez ruch:

  • -świadomość własnego ciała i usprawnianie ruchowe 
  • -świadomość przestrzeni i działania w niej 
  • -dzielenie przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązanie z nimi bliskiego kontaktu Prowadzenie ćwiczeń tą metodą ma na celu stworzenie dziecku okazji do poznania własnego ciała, usprawnienia motoryki, poczucia własnej siły, sprawności i w związku z tym możliwości ruchowych. Dzięki temu dziecko zaczyna mieć zaufanie do siebie i zyskuje poczucie bezpieczeństwa. Podczas ćwiczeń uczestnik terapii poznaje przestrzeń, w której się znajduje, przestaje ona być dla niego groźna, czuje się bezpieczniej, staje się aktywny i przejawia większą inicjatywę.

 Ćwiczenia odbywają się w parach lub w grupie, mogą w nich uczestniczyć rodzice (obecność rodzica lub terapeuty jest niezbędna, jeśli dziecko jest mniej sprawne ruchowo ). Wiele ćwiczeń na zajęciach prowadzonych metodą Weroniki Sherborne stanowi dla dzieci dużą atrakcję i wesołą zabawę w grupie, stwarza możliwość do twórczego działania oraz pobudza spontaniczność i aktywność własna dziecka.

6.  Metoda G. Domana  - nauka   globalnego czytania .

Metoda globalnego czytania Glenna Domana polega na tym, że dziecko rozpoznaje i nazywa cały wyraz, nie wnikając w jego strukturę i nie znając liter. Dzieci postrzegają bowiem obraz graficzny wyrazu jako całości, tak jakby patrzyły na budowlę z klocków lego bez uświadamiania sobie, że składa się ona z poszczególnych klocków. Demonstrując dziecku plansze z wyrazami sprawiamy, że zapamiętuje ono ich wygląd, kojarzy z nazwą. Specyfika nauki czytania w metodzie Domana oparta jest na bardzo dokładnym scenariuszu pracy z dzieckiem, którego ścisłe przestrzeganie pozwala na osiąganie najlepszych rezultatów. Metoda nauki czytania Glenna Domana składa się z 5 etapów:pojedyncze słowa, wyrażenia dwuwyrazowe, proste zdania,  rozbudowane zdania, książki. Metoda Domana nie jest typowym programem nauczania – sam Glenn Doman nazywał ją bardziej „zabawą w czytanie”, niż nauką. Jej podstawą jest bowiem zabawa, wraz z towarzyszącą jej atmosferą entuzjazmu i radości – ale też systematyczność, bo bez niej trudno o jakiekolwiek efekty.